Ҳар сол 9 декабр ҷомеаи ҷаҳонӣ Рӯзи байналмилалии мубориза бар зидди коррупсияро таҷлил намуда, аҳамияти ин зуҳуроти манфиро барои ҷомеа, давлатдорӣ ва рушди устувор таъкид мекунад. Коррупсия ҳамчун яке аз хатарҳои ҷиддии ҷаҳони муосир ба амнияти миллӣ, рушди иқтисодӣ, адолати иҷтимоӣ ва сатҳи зиндагии мардум таъсири манфӣ мерасонад. Он эътимоди шаҳрвандонро ба идоракунии давлатӣ коҳиш дода, равандҳои рушди демократӣ ва иқтисодиро суст месозад. Маҳз ба ҳамин хотир мубориза бо коррупсия танҳо вазифаи мақомоти давлатӣ набуда, балки рисолати ҳар як узви ҷомеа ба шумор меравад.
Ҷумҳурии Тоҷикистон дар доираи сиёсати хирадмандонаи Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар самти муқовимат ба коррупсия як қатор тадбирҳои муассирро роҳандозӣ намудааст. Қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи мубориза бар зидди коррупсия», амалигардонии стратегияҳои давлатӣ, таъсиси сохторҳои масъул, рақамикунонии хизматрасониҳои давлатӣ, истифодаи шаклҳои электронии идоракунӣ ва кам намудани омилҳои инсонӣ намуна аз ин тадбирҳо мебошанд, ки ҳама ба баланд бардоштани сатҳи шаффофият, ҳисоботдиҳӣ ва масъулияти мақомоти давлатӣ равона шудаанд. Татбиқи барномаҳои давлатӣ дар самти шаффофият ва идоракунии одилона ба он мусоидат менамояд, ки муносибатҳои ҷомеа бо сохторҳои давлатӣ шакли равшантар гирифта, имкониятҳои амалҳои коррупсионӣ маҳдуд гарданд.
Бо вуҷуди ин, таҷрибаи ҷаҳонӣ нишон медиҳад, ки мубориза бо коррупсия танҳо бо қонунгузорӣ ба анҷом намерасад, зеро баҳри пурра нобуд сохтани ин зуҳурот фарҳанги зиддикоррупсионӣ зарур аст. Пояҳои ин фарҳанг аз оила, мактаб, донишгоҳ ва ҷомеаи шаҳрвандӣ оғоз мешаванд. Маҳз тарбияи ҷавон, риояи меъёрҳои ахлоқӣ, арҷгузорӣ ба қонун, ростқавлӣ ва масъулиятшиносӣ метавонанд ба ташаккули ҷомеаи поквиҷдон ва адолатпеша мусоидат намоянд. Дар ин замина муассисаҳои таълимӣ нақши калидӣ доранд, зеро онҳо бо омода кардани мутахассисони оянда масъулияти бузургро ба уҳда доранд. Гузаронидани дарсҳо, семинарҳо ва чорабиниҳои омӯзишӣ оид ба муқовимати коррупсия, ташвиқи шаффофият дар раванди таълим, риояи адолат дар баҳогузорӣ ва муносибатҳои хизматӣ метавонад ба ташаккули тафаккури зиддикоррупсионӣ таъсири мусбат расонад.
Яке аз роҳҳои муассири коҳиш додани коррупсия дар шароити муосир рақамикунонии хизматрасониҳои давлатӣ мебошад. Ворид намудани системаҳои электронии бақайдгирӣ, пардохтҳои ғайринақдӣ, ҳуҷҷатдории электронии идоракунӣ ва коҳиш додани тамоси мустақим байни шаҳрванд ва мансабдор боис мегардад, ки имкони амалҳои шубҳанок кам гардида, шаффофият афзоиш ёбад. Тоҷикистон дар ин самт қадамҳои устувор гузошта истодааст ва таҷрибаи кишварҳои пешрафта нишон медиҳад, ки ин роҳи дуруст ва муассир барои мубориза бо коррупсия мебошад.
Бо вуҷуди тамоми тадбирҳо, мубориза бо коррупсия танҳо дар сурате натиҷа медиҳад, ки ҳар як шаҳрванд худро масъули ин раванд шуморад. Фаҳмидани он, ки ришва «кӯмак» нест, балки ҷиноят мебошад, пешниҳоди маблағ ё мусоидат барои ҳаллу фасли ғайриқонунии масъалаҳо амали зиддиқонунӣ аст ва гузориш додани зуҳуроти шубҳанок нишонаи далерӣ ва ватандӯстӣ мебошад, омили асосии пешгирии коррупсия дар ҷомеа аст.
Рӯзи байналмилалии мубориза бар зидди коррупсия ба мо хотиррасон мекунад, ки ин падида рушди давлат, амнияти миллӣ ва сатҳи зиндагии мардумро коҳиш медиҳад. Танҳо бо саъю кӯшиши муштарак — бо қонун, фарҳанг, масъулият ва тарбияи насли нав — метавонем ҷомеаи бе коррупсия, давлатдории устувор ва ояндаи равшани Тоҷикистони азизро таъмин намоем.