Дар замони муосир дар байни ҷомеа падидаҳое арзӣ ҳастӣ карда истодаанд, ки ҳамиа ин як навъ хатар барои ояндаи ҷомеаи шаҳрвандӣ мебошад. Масалан реша рондани амалҳои коррупсионӣ дар байни ҷомеа худ омили асосии монеа шудан ба равишҳои инкишоф мебошад. Гарчанде, ки ин мафҳум барои кулли ҷомеа нав нест, бо чунин амалҳо дар гузашта низ рӯ ба рӯ шудан мумкин буд, ки онро фасод ном мебурданд. Аммо он имрӯзҳо мутаасифона паҳн шуда истодааст ва вазифаи ҳар яки мо аз он иборат аст, ки бояд ба хотири амнияти иқтисодию миллиамон ҳамеша бар зидди чунин зуҳуроти номатлуб мубориза барем. Нагузорем, ки ин зуҳуроти мураккаб торфт дар ҷамъияти мо реш давонда, мустаҳкам шавад.

Дар ҳақиқат ба ҳамагон маълум аст, дар дар замони кунунӣ яке аз муаммоҳои асосӣ ин мубориза бар зидди фасодкорист. Зеро агар мо пеши роҳи ин зуҳуроти мураккабро гирифта натавонем, фардо метавонад, ки омили асосии монеаи давлату миллат гардад ва зиндагонии осудаи моро барбод диҳад.

Қайд кардан зарур аст, ки Тоҷикистон пас аз соҳибистиқлол шудан ба дастовардҳои муҳими сиёсиву таърихӣ ноил гардид. Мо танҳо ҳамон вақт барои дастовардҳоямонро ҷовидон намудан сазовор мегардем, ки агар аз имрӯз ба хотири оянда наандешем, дар оянда онро идора кардан кори саҳлу осон намегардад.

Пешгирии амалҳои коррупсионӣ барои мо кафолат медиҳад, ки ҳамеша эмин аз хатарҳои рушди иқтисодиёт бошем ва сатҳи зиндагии аввал оила сипас ҷомеа ва дар асоси ин ниҳодҳо давлатро беҳтар гардонам. Ба ҳамин хотир пайваста муқовимат бар зидди ин падида бояд дар меҳвари асосии фаъолияти мо қарор дошта бошад.

Қайд кардан бамаврид аст, ки мо дар замони соҳибистиқлоли барои зиндагонии ободу озод ва мустақилона ҳуқуқ пайдо кардаем. Пас чаро аз ҳуқуқу озодиҳое, ки имрӯз давлату Ҳукумати кишвар ба мо фароҳам овардааст, босамар истифода намекунем. Амалҳои солим мебояд то ҷомеаи мо солим рушд кунад. Барои ҳамин моро зарурат пеш омад, ки ба хотири зиддият нишон додани мардум ба амалҳои коррупсионӣ мувофиқи санаду меъёрҳои ҳуқуқии Стратегияи давлатии муқовимат ба коррупсияро қабул ва мавриди татбиқ қарор дошта бошем. Уммедворам татбиқи он сатҳи зиндагонии мардмро беҳтар хоҳад кард.

Фароғат Маҳмудова, устоди ДПДТТ ба номи академик Муҳаммад Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд